Με την σκέψη σου
να κυριαρχεί στο μυαλό μου
επιστρέφω τις νύχτες
στο άδειο μου κρεβάτι,
ειδικά αυτά τα βράδια
που είναι τόσο μοναχικά...
Κοιτώ τους άδειους τοίχους
τις σκοτεινές γωνιές
η εικόνα σου παντού
τρισδιάστατη ζωντανή...
Αμφιβάλλω,
είσαι άραγε εδώ;
Παιχνίδια του νου
σκέφτομαι
της πεθυμιάς τερτίπια...
Ρίγος απλώνεται
σ´ολόκληρο στο κορμί μου,
αυτό με ταξιδεύει,
με απομονώνει
από τον υπόλοιπο κόσμο...
Είσαι η σκέψη μου...
Το ρίγος μου εσύ...
Αντώνης Σαμολαδάς
0 σχόλια: