Demidead – “War Against Ourselves” δισκοκριτική
Demidead – “War Against Ourselves”
Οι Demidead με το νέο τους άλμπουμ, “War Against Ourselves”, δημιουργούν έναν ηχητικό καμβά που αποτυπώνει τη σκληρή, εσωτερική μάχη με την ψυχική υγεία. Μέσα από έναν εκρηκτικό συνδυασμό thrash, groove, hardcore και death metal, το άλμπουμ αναδεικνύει τις αντιφάσεις και την ένταση αυτής της πάλης, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει μια κάθαρση μέσα από τις συνθέσεις των Demidead.
Η εισαγωγή, “The Dawn of Our War” βάζει τη βάση για το ταξίδι. Με μια ατμοσφαιρική και συναισθηματική ομιλία χτίζεται η ατμόσφαιρα που ξεσπάει και παρουσιάζεται με το πρώτο πλήρες κομμάτι, “Revelation Within”. Με riffs που μοιάζουν να κουβαλούν όλο το βάρος του κόσμου, το groove εδώ είναι έντονο και σταθερό, βυθίζοντας τον ακροατή σε έναν ανελέητο, σκοτεινό ρυθμό, ενώ οι death metal λεπτομέρειες κάνουν το τραγούδι ακόμα πιο βαρύ και ασήκωτο.
Το “Everything Burns” παίρνει τη σκυτάλη και ενισχύει τον groove χαρακτήρα του άλμπουμ. Με thrash επιρροές και δυσαρμονικές λεπτομέρειες, το τραγούδι προκαλεί μια αίσθηση ανησυχίας, σαν να είσαι παγιδευμένος σε έναν ασταμάτητο κύκλο. Στο “Rorschach Test” οι μελωδικές γραμμές εμφανίζονται έντονες, δημιουργώντας μια αντίθεση με την επιθετικότητα. Είναι ένα από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν, δίνοντας χώρο για συναισθηματική ανάταση μέσα στον καταιγιστικό ήχο.
Το “52 Rise” φέρνει έναν crossover χαρακτήρα στο δίσκο, μπλέκοντας το thrash με τις ιστορικές punk καταβολές. Οι βαριές μπασογραμμές χαρίζουν το δικό τους όγκο στο groove και στα καταιγιστικά riffs, ενώ το “Incarnation of Death” ακολουθεί με παρόμοια νοοτροπία, επιδεικνύοντας τη βαρύτητα που χαρακτηρίζει τους Demidead. Το ομώνυμο κομμάτι, “War Against Ourselves” λειτουργεί ως μια συνολική περίληψη του άλμπουμ, συνδυάζοντας όλες τις ηχητικές και θεματικές πτυχές που αποτελούν το δίσκο, ενώ ξανά η crossover πλευρά των Demidead έρχεται στο προσκήνιο και κερδίζει έδαφος.
Η μπάντα δεν φοβάται να πειραματιστεί και αυτό φαίνεται στο “Pollution Eden”. Εδώ η thrash βάση εμπλουτίζεται με melo-death περάσματα, αλλά και πιο αργά riffs, που θυσιάζουν την ταχύτητα για μια doom εμπνευσμένη βαρύτητα. Το “Only One Thing” συνεχίζει με μια ελαφρώς πιο μοντέρνα αισθητική να επηρεάζει τον ήχο, αλλά και λεπτομέρειες που παραπέμπουν σε πιο progressive καταβολές και επιρρόες.
Το άλμπουμ κλείνει με το “When My Demons Overcome” ένα κομμάτι που συνδυάζει post-metal στοιχεία και μια μελαγχολική μελωδία, ολοκληρώνοντας το αίσθημα της κάθαρσης που προσφέρει ο δίσκος, με τους Demidead να ολοκληρώνουν το καινούργιο τους εξαιρετικό δημιούργημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
