“Πέτα” την θείτσα από το τρένο της ζωής σου…
Στη σημερινή Ελλάδα, κάθε σόι κρύβει από μια έως πολλές θείτσες, με εξαίρεση έναν πολύ ελάχιστο αριθμό οικογενειών, που είναι τρίτης και τέταρτης γενιάς μορφωμένοι, ταξιδεμένοι, με ανοιχτό μυαλό και με ευρωπαϊκή σύγχρονη κουλτούρα και παιδεία.
Από την στιγμή λοιπόν που όλοι συμφωνούμε ότι το πρόβλημά μας είναι η παιδεία μας, ήρθε η ώρα να δούμε, τι άνθρωποι είναι αυτοί που μας διδάσκουν αυτές τις αρχές, αυτήν την ηθική και νοοτροπία και αυτήν την παιδεία.
Η θείτσα λοιπόν, έχει κάποια βασικά χαρακτηριστικά. Όχι εξωτερικά, δεν είναι πλέον η γυναίκα που συναντούσαμε μόνο στα χωριά, αλλά σήμερα μπορεί να ζει και στα βόρεια ή νότια προάστια, τα καλοκαίρια να πηγαίνει στην Μύκονο, να φοράει Burberry και Louis Vuitton, μπορεί να είναι η καλή γυναικούλα (χαϊδευτικά) της διπλανής μας πόρτας, μπορεί να είναι η χαμογελαστή γλυκιά φουρνάρισσα. Είναι ένα είδος που ευδοκιμεί στην Eλλάδα, στην κάτω Ιταλία και σε κάποια σημεία της Ισπανίας. Μεσογειακό φρούτο.
Τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι η πονηριά, ο εγωισμός, η αμορφωσιά της και οι προκαταλήψεις. Πάντα καταφέρνει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να είναι η γενική κουμανταδόρος της οικογενειας και πολλές φορες και σε όλο το σόι, ακόμα και σε ζωές άλλων, τρίτων.
Είναι αυτή που πάντα θέλει να έχει τον έλεγχο των παιδιών της, ακόμα και όταν τα παιδιά της αποκτήσουν δική τους οικογένεια, είναι αυτή που λέει στα παιδιά της, θα σε βοηθήσω να μείνεις μόνος σου, αλλά να εδώ, ένα στενό κάτω από μένα. Θα σε βοηθήσω να κάνεις (πολλές φορες λέει και να “κάνουμε”, χρησιμοποιεί πληθυντικό πρόσωπο) δική σου δουλειά, αλλα να, αυτή που λέω εγώ και ο πατέρας σου. Θα σε βοηθήσω να παντρευτείς, αλλά να πάρεις την Κούλα που έχει και προίκα και όχι την ξετσίπωτη την Πάμελα που λες ότι αγαπάς. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι αντί να εκπαιδεύουν παιδιά μαχητές να φεύγουν από μικροί από το σπίτι, να πάρουν την ζωή στα χερια τους, δημιουργούν “μαμάκηδες” που πάνε στην ηλικία των σαράντα ετών και ακόμα δεν μπορούνε να ζήσουνε μακριά από την θείτσα.
Οι θείτσες είναι αυτές που αποενοχοποιούν το λάδωμα και το ρουσφέτι στην συνείδηση των παιδιών και της υπόλοιπης οικογένειας. Λέει η θείτσα στον κανακάρη της από μικρό, “στο δημόσιο να πας, να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, θα έχεις και τα τυχερά σου”.Η θείτσα είναι αυτή που πιέζει τον Μήτσο, τον άντρα του σπιτιού, να πάει στο γραφείο του βουλευτή κύριου Λαμογάκη, να του πει ότι στις εκλογές θα του δώσουνε οχτώ ψήφους, τους δικούς τους και της οικογενειας της αδερφής της, που αυτή έχει διορίσει ήδη τα παιδιά της, για να διορίσει μετά τον Μανωλιό που θα έχει τελειώσει και από φαντάρος και θα θα πρέπει να παντρευτεί και την αρραβωνιάρα.
Όπως καταλάβατε, ήδη ένα παιδί που μεγαλώνει με μια θείτσα, έμαθε δυο πράγματα. Tο ένα ότι η ζωή κερδίζεται με τρόπο και όχι με κόπο και το άλλο, ότι ο εκβιασμός των συμπολιτών του για το λάδωμα είναι κάτι ηθικό και απλό και λέγεται “τυχερό”.Οι θείτσες επίσης μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέσα στις προκαταλήψεις και το ρατσισμό. Από τα παλαιότερα χρονια που λέγανε φάε όλο το φαΐ σου, μην έρθει και σε πάρει ο γύφτος, μέχρι τα νεότερα χρονια, που λένε μεγαλύτερες χοντράδες. Σε μαθαίνουν ο,τιδήποτε αντιεπιστημονικό, από το ξεμάτιασμα, μέχρι τι ρόλο παίζει ο ωροσκόπος στην ζωή σου. Με την επιστήμη εννοείται ότι δεν έχουνε καμια σχέση. Με το διάβασμα, επίσης καμία σχέση. Με τα ταξίδια καμία ουσιαστική εμπειρία, άντε μέχρι το Μιλάνο για ψώνια και μέχρι το Λονδίνο να τακτοποιήσουνε τον κανακάρη τους που πήγε φοιτητής.
Οι παλαιότεροι και οι παλαιότερες, είμαι σίγουρος ότι θα έχετε ακούσει και τις συμβουλές που έδιναν οι θείτσες στις κόρες τους. “Ο άντρας που θα παντρευτείς, καλή δουλειά να έχει, δεν χρειάζεται να είναι και πολύ έξυπνος”. Γενιές και γενιές μεγάλωσαν έτσι οι θείτσες.
Οι θείτσες βασικά, δεν έχουνε δική τους ζωή, ζούνε για τους άλλους και όχι μονο αυτό, αλλά καταπιέζουν και πολλές φορες, εκβιάζουν ολόκληρη την οικογένεια να ζει με βάση την εικόνα που θέλουν να βγάλουν προς τα έξω. Το μόνο που την απασχολεί είναι, το τι θα πει ο κόσμος. Θυσιάζει τα πάντα για αυτό, όλα αρχίζουν και τελειώνουν με κριτήρια του τι θα παρουσιάσουμε στον κόσμο.
Αφού τελικά το πρόβλημα είναι η παιδεία μας, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να “πετάξουμε” την θείτσα από το τρένο της ζωής μας.
female-g.gr