Δεν έμαθε ποτέ ο μικρόψυχος άνθρωπος να θαυμάζει και να επικροτεί τον καλύτερό του..

Γράφει ο Κώστας Ανδρεόπουλος
Δεν αντέχει ο άνθρωπος τον καλύτερο απο αυτόν!
Δεν αντέχει τον πιο πάνω απο εκείνον.
Δεν αντέχει τον περισσοτερο που θα σταθει πλάϊ του ή εμπρός του.
Δεν ξέρει πως να τον αντιμετωπίσει και τυφλώνεται απο ζήλια. Δεν ξέρει καν τι είναι αυτο που κάνει τον απεναντι του να τοποθετείται πιο ψηλά απο το ανάστημα της δικής του προσωπικότητας..
Δεν ξέρει να θαυμάσει, δεν ξέρει να επικροτήσει και να αναγνωρίσει αλλά και ενίοτε και να μάθει. Να ξεκλέψει κομμάτια απο τον καλύτερο και να τα ταιριάξει μέσα του για να αναρριχηθεί και αυτός.
Δεν ξέρει να αναγνωρίσει, δεν ξέρει να θαυμάσει και να επικροτήσει το μεγαλύτερο σε μέγεθος αλλά και σε ουσία.
Κλείνει τα μάτια του και αρνείται, κλείνει τα αυτιά του και απορρίπτει.
Δεν αντέχει ο άνθρωπος σου λέω το καλύτερο απο την δική του εκδοχή.
Θα το σνομπάρει για να το υποβιβάσει, θα το συκοφαντίσει για να νιώσει εκείνος και οι όμοιοι του λίγο καλύτερα απο πρίν, μα ό,τι και αν κάνουν, ό,τι και αν πουν ή θελήσουν να πιστέψουν, μόνο στο μυαλό τους θα συμβούν όλα αυτά.
Θα θελήσουν να το συμπιέσουν, θα θελήσουν να το μικρύνουν και να το αποδομήσουν γρήγορα.
Γιατί μπρος στο λίγο τους φαντάζει υπερμεγέθες διαμάντι που τους τυφλώνει γιατί υπέρμετρα λαμποκοπά.
Δεν αντέχει ο άνθρωπος την σύγκριση που κάνει μόνος του, για τον εαυτό του.
Όταν αντιληφθεί πως υστερεί, γεννά θεριό από μέσα του, που ξαμολιέται έτοιμο να κατασπαράξει και να ισοπεδώσει.
Φθόνο και ζήλια εκπέμπει απο το βλέμμα του και δηλητήριο στάζουν τα χείλη του.
Ισόβιος εχθρός του ο πιο δουλεμένος άνθρωπος, όπου στο αντίκρυσμα του όλα του τα κόμπλεξ θα αραδιάζει ένα, ένα!
Δεν αντέχει ο ανθρωπάκος τη σύγκρουση με το εγώ του, γιατί η σύγκριση με το καλύτερο γεννά μιά αναπόφευκτη σύγκρουση στο μέσα του και με όλο του το είναι.
Αποδομείται και γκρεμίζεται όλος του ο κόσμος, ό,τι ήταν, ό,τι πίστευε και είχε για σωστό και δεδομένο.
Με σθένος αντιστέκεται και πλάθει αυταπάτες, αρνείται τα πάντα και απορρίπτει συνειδητά απο άμυνα.
Δεν αντέχει τον πιο πάνω απο εκείνον.
Δεν αντέχει τον περισσοτερο που θα σταθει πλάϊ του ή εμπρός του.
Δεν ξέρει πως να τον αντιμετωπίσει και τυφλώνεται απο ζήλια. Δεν ξέρει καν τι είναι αυτο που κάνει τον απεναντι του να τοποθετείται πιο ψηλά απο το ανάστημα της δικής του προσωπικότητας..
Δεν ξέρει να θαυμάσει, δεν ξέρει να επικροτήσει και να αναγνωρίσει αλλά και ενίοτε και να μάθει. Να ξεκλέψει κομμάτια απο τον καλύτερο και να τα ταιριάξει μέσα του για να αναρριχηθεί και αυτός.
Δεν ξέρει να αναγνωρίσει, δεν ξέρει να θαυμάσει και να επικροτήσει το μεγαλύτερο σε μέγεθος αλλά και σε ουσία.
Κλείνει τα μάτια του και αρνείται, κλείνει τα αυτιά του και απορρίπτει.
Δεν αντέχει ο άνθρωπος σου λέω το καλύτερο απο την δική του εκδοχή.
Θα το σνομπάρει για να το υποβιβάσει, θα το συκοφαντίσει για να νιώσει εκείνος και οι όμοιοι του λίγο καλύτερα απο πρίν, μα ό,τι και αν κάνουν, ό,τι και αν πουν ή θελήσουν να πιστέψουν, μόνο στο μυαλό τους θα συμβούν όλα αυτά.
Θα θελήσουν να το συμπιέσουν, θα θελήσουν να το μικρύνουν και να το αποδομήσουν γρήγορα.
Γιατί μπρος στο λίγο τους φαντάζει υπερμεγέθες διαμάντι που τους τυφλώνει γιατί υπέρμετρα λαμποκοπά.
Δεν αντέχει ο άνθρωπος την σύγκριση που κάνει μόνος του, για τον εαυτό του.
Όταν αντιληφθεί πως υστερεί, γεννά θεριό από μέσα του, που ξαμολιέται έτοιμο να κατασπαράξει και να ισοπεδώσει.
Φθόνο και ζήλια εκπέμπει απο το βλέμμα του και δηλητήριο στάζουν τα χείλη του.
Ισόβιος εχθρός του ο πιο δουλεμένος άνθρωπος, όπου στο αντίκρυσμα του όλα του τα κόμπλεξ θα αραδιάζει ένα, ένα!
Δεν αντέχει ο ανθρωπάκος τη σύγκρουση με το εγώ του, γιατί η σύγκριση με το καλύτερο γεννά μιά αναπόφευκτη σύγκρουση στο μέσα του και με όλο του το είναι.
Αποδομείται και γκρεμίζεται όλος του ο κόσμος, ό,τι ήταν, ό,τι πίστευε και είχε για σωστό και δεδομένο.
Με σθένος αντιστέκεται και πλάθει αυταπάτες, αρνείται τα πάντα και απορρίπτει συνειδητά απο άμυνα.
Όταν ο κόσμος του ανθρώπου γκρεμίζεται απο κάτι το καλύτερο, θέλει χοντρά καρύδια για να το αποδεχτεί και ύστερα να τον ξαναφτιάξει απο την αρχη.
Κι απο την ουτοπία του ο άνθρωπος αρνείται να αποταυτιστεί, παρα θα σε υποβιβάσει και θα θελήσει να σε σύρει μέσα σε αυτήν..
Κι απο την ουτοπία του ο άνθρωπος αρνείται να αποταυτιστεί, παρα θα σε υποβιβάσει και θα θελήσει να σε σύρει μέσα σε αυτήν..
loveletters.gr