Aς φροντίσουμε τον τόπο καταγωγής μας και ας μην τον αφήνουμε στην απόλυτη εγκατάλειψη

Ο τόπος καταγωγής μας είμαστε εμείς. Είναι οι ρίζες μας, η καταγωγή μας, η πολιτισμική μας κληρονομιά. Οφείλουμε να τον προστατεύουμε για να διατηρούμε πρωτίστως τις μνήμες, την Ιστορία του, την σύνδεση με την Παράδοση. Πρέπει να βρίσκουμε τρόπο να τον εξελίσσουμε και να τον αναπτύσσουμε και όχι να τον αφήνουμε να ριμάζει και να παρακμάζει.

Η χώρα μας, η Ελλάδα, χαρακτηρίζεται από τον ήλιο και τη θάλασσα. Τα νησιά και την ηπειρωτική χώρα. Νομοί καταπράσινοι που διασχίζονται από βουνά και ποτάμια, όμορφα γραφικά χωριά και μεγάλες ή μικρότερες επαρχιακές πόλεις. Ελλάδα ίσον παράδεισος και τουρισμός, καθώς πολλοί από το εξωτερικό «ζηλεύουν» την ομορφιά της και συρρέουν χειμώνα καλοκαίρι για να την εξερευνήσουν. Πρέπει όμως να έρθουν και να ευχαριστηθούν και για να ευχαριστηθούν θα πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες υποδομές ή αλλιώς η πρέπουσα φιλοξενία. Και είμαστε εμείς, οι ντόπιοι, οι Έλληνες αυτοί που θα διασφαλίσουμε αυτή τη φιλοξενία με το να διατηρούμε ζωντανές τις ομορφιές του κάθε τόπου.

Τρία χρόνια μετά, επέστρεψα στον τόπο καταγωγής της μητέρας μου, το Ιστορικό Μεσολόγγι Αιτωλοακαρνανίας, για λίγες μέρες ώστε να δω κάποιους αγαπημένους συγγενείς και γιατί το είχα επυθυμήσει πολύ καθώς αισθάνομαι δεμένη με τον τόπο. Να σας πω την αλήθεια, μελαγχόλησα και απογοητεύτηκα. Ποτέ άλλοτε δεν τον είχα δει τόσο παραμελημένο και τόσο αφρόντιστο. Στην αρχή σκέφτηκα να γράψω ένα άρθρο ώστε να μιλήσω για τις ομορφιές του και την Ιστορία του και να παρακινήσω τον κόσμο να έρθει. Στη συνέχεια λέω «Όχι. Να έρθει να δει τι; Tην απόλυτη αφροντισιά;» Tελικά μέσα από το παρόν κείμενο έχω την ανάγκη να αναδείξω κάποιες από τις ομορφιές του τόπου, να καταδείξω πράγματα που είδα και δεν μου άρεσαν και να αφυπνίσω το φιλότιμο του κάθε πολίτη και των Αρχών να κάνουν κάτι ώστε να αρχίσει η ανα-γέννηση του Μεσολογγίου.

Μιλάμε για την πρωτεύουσα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, μιλάμε για την Ιερά Πόλη Μεσολογγίου καθώς στις 10 Απριλίου του 1826 έγινε η Έξοδος του Μεσολογγίου, μιλάμε για την πόλη όπου έδρασε ο Λόρδος Βύρων και η οικογένεια Τρικούπη καθώς και για την πατρίδα του Εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά. Το πρώτο πράγμα που λείπει λοιπόν από αυτή την ένδοξη πόλη είναι τα ξενοδοχεία. Υπάρχουν τρία παμπάλαια ξενοδοχεία στεγασμένα σε παλιά κτίρια που τα βλέπεις και δεν σχηματίζεις καλή εικόνα για την πόλη, καθώς δεν σε προδιαθέτουν να διανυκτερεύσεις, με τις ελάχιστες παροχές. Εντάξει, αυτό στο οποίο έμεινα ήταν τουλάχιστον καθαρό. Η καλύτερη υπάρχουσα ξενοδοχειακή μονάδα το «Θεοξένια» στο λιμάνι είναι επινοικιασμένο στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Πού και πώς να πας να μείνεις εκεί; Θέλοντας και μη γίνομαι και ρατσίστρια. Ας γίνω. «Δεν το θέλαμε, αλλά βρεθήκαμε στην ανάγκη», άκουσα να λένε και ναι μεν προσπαθώ να τους καταλάβω αλλά από την άλλη διώχνεις τον κόσμο που έρχεται, βρε κύριέ μου. Το άλλο που βρίσκεται στην αρχή της πόλης, κοντά στην πύλη, τον χειμώνα φιλοξενεί τους φοιτητές των ΤΕΙ οπότε έχει περιορισμένα δωμάτια και φιλοξενεί και κάποιους μετανάστες. Μένει μόνο ένα μικρό στην παλατεία, στοιχειωδώς καθαρό αλλά όχι ανακαινισμένο. Δεν ξέρω, η Τοπική Αρχή, δεν βλέπει; Δεν μπορεί να ρίξει χρήματα στην πλήρη ανακαίνιση των υπαρχόντων ή στην κατασκευή ενός καινούριου σύγχρονου με όλες τις στοιχειώδεις παροχές;

Δεύτερον, τα ΤΕΙ Μεσολογγίου για πρώτη φορά δεν θα δεχθούν νέους φοιτητές. Κλείνουν λοιπόν οι φοιτητικές σχολές με αποτέλεσμα να φύγουν σιγά σιγά όλοι οι νέοι άνθρωποι, η νέα γενιά. Όσο ήταν οι φοιτητές στην πόλη υπήρχε μια κάποια ανάπτυξη, είχαν γίνει καφετέρειες, μεζεδοπωλεία, μπαράκια αλλά τώρα τα περισσότερα έχουν κλείσει. Δυο τρια μαγαζιά και ουζερί λειτουργούν και περπατάς σε άδεια πλακόστρωτα στενά. Άκουσα να λένε πως θα λειτουργήσει στο Μεσολόγγι η Γεωπονική Σχολή, δεν ξέρω πότε. Κύριε Δήμαρχε, αγαπητοί βουλευτές του Νομού, φέρτε ξανά στον τόπο φοιτητές αλλά δώστε τους κίνητρα ώστε να έχουν μια αξιοπρεπή διαβίωση κατά την παραμονή τους.

Αξιοποιήστε το λιμάνι, τη λιμνοθάλασσα και τις αλυκές. Το λιμάνι έχει βελτιωθεί σε σχέση με παλιότερα, ειδικά τώρα το καλοκαίρι ένα κομμάτι έχει πεζοδρομηθεί και μπορεί ο κόσμος άνετα να κάνει τη βόλτα του, τα παιδιά να παίξουν ή να κάνουν ποδήλατο. Βέβαια είπαμε παρέα με τους μετανάστες. Αυτό έπερεπε να το καταπιώ. Υπάρχουν και κάποια καλά μαγαζιά όπου μπορείς να απολαύσεις καλό φαγητό, καφέ, παγωτό ή ποτό. Το χειμώνα βέβαια όλα αυτά κλείνουν και το λιμάνι ερημώνει. Όσον αφορά τη λιμνοθάλασσα, τη μεγαλύτερη στην Ελλάδα και τις αλυκές της, νομίζω πως μένει αναξιοποίητη. Μιλάμε για μια λιμνοθάλασσα που έχει χαρακτηρισθεί Περιβαλλοντικό Πάρκο και προστατεύεται από τη συνθήκη Ramsar. Έχουμε να κάνουμε όχι μόνο με υδροβιότοπο αλλά και με ιαματικά νερά. Η λιμνοθάλασσα διασχίζεται από τον ασφάλτινο δρόμο προς την Τουρλίδα και από κάποιους κάθετους σε αυτόν που οδηγούν στο εσωτερικό της. Στα μέσα της διαδρομής προς Τουρλίδα στο δρόμο της Αγίας Τριάδας τα νερά είναι ιαματικά και μπορείς να καλύψεις το σώμα σου με τον ευεργετικό άργιλο. Οι αλυκές συνιστούν ιδιαίτερο θέαμα και η παραγωγή αλατιού είναι τεράστια. Αν περάσεις από την παλαιά Εθνική Οδό Μεσολογγίου Αιτωλικού θα δεις τεράστιους λόφους από αλάτι ύψους έως και 15 μέτρα να απλώνονται στις εγκαταστάσεις των Αλυκών Μεσολογγίου. Η τεράστια ποσότητα αλατιού που παράγεται καλύπτει το 50 έως 80% του αλατιού που παράγεται στην Ελλάδα. Όλο αυτό δεν θα έπρεπε να αξιοποιηθεί κατάλληλα ώστε να έρθει ανάκαμψη στον τόπο;

Ας περάσω τώρα στους δρόμους. Χάλια. Περπατάς και είναι θαύμα πώς στέκεσαι όρθιος. Σπασμένες πλάκες στα πεδοδρόμια, χαντάκια, λακούβες και βρώμικοι ως επί το πλείστον. Πώς να προσκαλέσεις κόσμο να δει τον Κήπο των Ηρώων ή το σπίτι της Οικογένειας Τρικούπη που έχει γίνει μουσείο με αυτούς τους δρόμους; Φτιάξ’ τους λίγο. Μπροστά από τον Κήπο των Ηρώων υπάρχει μια έκταση σαν πάρκο εντελώς παραμελημένο και αφρόντιστο με μια παιδική χαρά. Μόνο το σημείο όπου στεγάζεται το ιστορικό εκκλησσάκι της Αγίας Παρασκευής είναι φροντισμένο και τα εύσημα αξίζουν στον κύριο που το φροντίζει. Τόσες εκδηλώσεις γίνονται εκεί στον Κήπο για τον εορτασμό της Εξόδου. Eυτυχώς ο Κήπος των Ηρώων είναι αρκετά φροντισμένος σε σχέση με παλαιότερα. Η κεντρική πλατεία είναι ευτυχώς καθαρή και τα παλιά κτίρια που την περιβάλλουν διαχέουν μια κάποια αίγλη. Εκεί που βρισκόταν το Παλαιό Δημαρχείο, στεγάζεται τώρα το Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης, σε ένα νεοκλασικό διώροφο κτίριο του 1932. Εκτίθενται πίνακες Ελλήνων και ξένων ζωγράφων με σκηνές από τους αγώνες των Μεσολογγιτών και την ηρωική Έξοδο, προσωπογραφίες Ελλήνων οπλαρχηγών και Φιλελλήνων, γκραβούρες, χάρτες, νομίσματα, μετάλλια, παραδοσιακές ενδυμασίες, προτομές των Μεσολογγιτών πρωθυπουργών, προσωπικά αντικείμενα και χειρόγραφα του Λόρδου Βύρωνα, καθώς και εικόνες από τα δύο ταξίδια του Φιλέλληνα ποιητή στην Ελλάδα. Εκτίθενται, επίσης, έγγραφα και αντικείμενα από την αδελφοποίηση της πόλης του Μεσολογγίου με την πόλη Γκέντλινγκ του Λόρδου Βύρωνα.

Το Μεσολόγγι, η πόλη με τις τόσες ομορφιές και τον ιστορικό πλούτο θέλω να γίνει η πόλη που της αξίζει. Είναι κρίμα για την Ελλάδα μας να έχει τόσες ομορφιές και να είναι αναξιοποίητες και παραμελλημένες. Ειδικά τώρα που έχει φριαχτεί και η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου καθώς και η Ιονία Οδός και το κομμάτι από Αντίρριο ως Γιάννενα και ο καινούριος δρόμος είναι τέλειος. Γιατί να μην σταματήσεις να δεις το Μεσολόγγι και να μείνεις ικανοποιημένος και να θέλεις να ξανάρθεις; Aυτό οραματίζομαι και εύχομαι να γίνει.
Και μια τελευταία επισήμανση για τα ΚΤΕΛ. Aς βάλουν λίγο πιο σύγχρονα λεωφορεία και οι οδηγοί ας είναι λίγο πιο εξυπηρετικοί, ας φορτώνουν και ξεφορτώνουν τις βαλίτσες, ας μην μιλούν στο κινητό ενώ οδηγούν και όταν αποβιβάσουν, πριν το χαλαρό τσιγαράκι ας βοηθήσουν λίγο τον κόσμο με τις βαλίτσες γιατί μόνοι μας τις ξεφορτώναμε…
http://grass.social/2019/08/26/a%cf%82-%cf%86%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%af%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%cf%8c%cf%80%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%ae%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%ba/?fbclid=IwAR2cfpO2b6_AZcLomvxlYb0FyiCKjmUOqQs8ePyd_JFOlzcd8JtSq6Bs9h8

Έλια Κουρή