ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ 13 Aπριλίου 2003: Η μέρα που 21 μαθητές έχασαν τη ζωή τους στα Τέμπη
13 Aπριλίου 2003: Η μέρα που 21 μαθητές έχασαν τη ζωή τους στα Τέμπη
SHARE:
Το ημερολόγιο έγραφε Κυριακή 13 Απριλίου 2003. 21 μαθητές της πρώτης τάξης του λυκείου, που γύριζαν στα σπίτια τους μετά από εκδρομή, δεν ήξεραν πως δεν επρόκειτο να δουν ξανά το φως της ημέρας, δεν ήξεραν πως δεν θα αγκαλιάσουν ξανά τους γονείς τους και πως δεν πρόκειται ποτέ ξανά να αντικρύσουν τους αγαπημένους τους φίλους. Εκείνη την ημέρα διαδραματίστηκε μια ανείπωτη τραγωδία στην κοιλάδα των Τεμπών, που έκοψε το νήμα της ζωής 21 ανηλίκων παιδιών και την καρδιά ολόκληρης της Ελλάδας. Κόλαση χαρακτήριζαν το τοπίο λίγο μετά το ατύχημα, όσοι βρέθηκαν εκεί, και δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεχάσουν τις σπαραξικάρδιες και αιματοκυλισμένες εικόνες που αντίκρυσαν.
Το χρονικό
Η ώρα κόντευε περίπου 19:30. Ένα τουριστικό λεωφορείο μεταφέρει 49 μαθητές που γυρνούν στο Μακροχώρι Ημαθίας, μετά από εκδρομή στην Αθήνα. Τα παιδιά είναι κουρασμένα, αλλά παράλληλα χαρούμενα και ενθουσιασμένα που θα γυρίσουν πίσω να πούνε στους γονείς τους πόσο όμορφα περάσανε στο ταξίδι. Μερικοί μαθητές κοιμούνται, άλλοι μιλούν στο τηλέφωνο και ενημερώνουν τους δικούς τους πως πλησιάζουν, κάποιοι κουβεντιάζουν μεταξύ τους, ενώ μέσα στο ΚΤΕΛ ακούγεται μουσική και το κλίμα είναι ευχάριστο. Λίγο νωρίτερα εισήλθε στην κοιλάδα των Τεμπών μια νταλίκα με ρυμουλκούμενη καρότσα, που μετέφερε φύλλα ξυλείας – νοβοπάν και κινούνταν στο Βόρειο ρεύμα. Είχε ξεκινήσει από τον Έβρο και πήγαινε προς την Αθήνα. Ξαφνικά σε μια στροφή του δρόμου, ο οδηγός χάνει τον έλεγχο της νταλίκας, βγαίνει από την πορεία του και συγκρούεται πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο. Καρμανιόλα ώρα μηδέν. Τα νοβοπάν σκίζουν την αριστερή πλευρά του ΚΤΕΛ από μπροστά μέχρι πίσω και θερίζουν σαν ξυράφια τους άτυχους μαθητές.
Οι πρώτες ανταποκρίσεις έκαναν λόγο για 10 τουλάχιστον νεκρούς. Ήταν ασύλληπτο το μέγεθος της τραγωδίας εκείνη την στιγμή. Στο σημείο σπεύδουν αστυνομικοί, διασώστες του ΕΚΑΒ, αλλά και δημοσιογράφοι. Επικρατεί πανικός και χάος. Τρία αυτοκίνητα που ακολουθούσαν έπεσαν πάνω στα συντρίμμια και τυλίχθηκαν στις φλόγες. Το 388οχιλιόμετρο στην Εθνική οδό Λάρισας – Θεσσαλονίκης είχε βαφτεί με το αίμα ανήλικων παιδιών. Τα διασωστικά συνεργεία χρειάστηκαν δύο ώρες για να απεγκλωβίσουν τους ζωντανούς και τους νεκρούς μαθητές. Οι τραυματίες διακομίστηκαν στα νοσοκομεία Κατερίνης και Λάρισας και οι σοροί μεταφέρθηκαν για αναγνώριση. Οι γονείς των παιδιών σπεύδουν συντετριμμένοι στα νοσοκομεία. Στις 02:00 τα ξημερώματα ανακοινώνεται πλέον επίσημα πως οι νεκροί είναι 21 και οι τραυματίες 20, εκ των οποίων οι εννιά σε σοβαρή κατάσταση. Την επόμενη μέρα ο οδηγός συνελήφθη και τα ονόματα των θυμάτων δίνονται στην δημοσιότητα.
Advertisement
Ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, Κώστας Σημίτης, είχε δηλώσει πως «πρόκειται περί τραγωδίας, όποια και να είναι τα αίτια – που θα ερευνηθούν – το τραγικό γεγονός παραμένει». Ο δήμαρχος Βέροιας έκανε έκκληση προς τους δημοσιογράφους να σεβαστούν την οδύνη και το πένθος των οικογενειών των θυμάτων. Οι επιζήσαντες μαθητές μεταφέρουν ανατριχιαστικές μαρτυρίες από το δυστύχημα. «Τα παιδιά φώναζαν για βοήθεια. Δεν μιλούσαν όλα. Κάποια είχαν σκεπαστεί κάτω από τα καθίσματα».
Τα αίτια
Ως κύρια αιτία του δυστυχήματος παρουσιάστηκε η κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονταν η νταλίκα. Το φορτίο της ήταν υπέρβαρο, τα ελαστικά φθαρμένα και η ταχύτητα μεγαλύτερη από το επιτρεπόμενο όριο. Ο οδηγός μάλιστα οδηγούσε έξι ώρες χωρίς διακοπή. «Αισθάνομαι συντριβή γι’ αυτό που συνέβη και θα προτιμούσα να είχα σκοτωθεί και εγώ για να μη ζήσω αυτή την τραγωδία (…) Στην έξοδο από το εργοστάσιο ζύγισα πάλι τη φορτωμένη πια νταλίκα, και διαπίστωσα κατά την οδήγηση ότι ήταν υπέρβαρο το φορτίο μου κατά δύο ή τρεις τόνους. Ακόμη και αν ήξερα ότι ήταν υπέρβαρο κατά τη φόρτωση, δεν θα αρνιόμουνα να εκτελέσω το δρομολόγιο μήπως με διώξουν από τη δουλειά, γιατί ήμουν και καινούργιος (…) Πιστεύω ότι, αν δεν ήταν υπέρβαρο το φορτίο μου και το ύψος μεγάλο, δεν θα έχανα τον έλεγχο του αυτοκινήτου».
Στο σημείο αυτό, με ευθύνη της πολιτείας και στον βωμό του κέρδους, θυσιάστηκαν οι 21 μαθητές του Λυκείου Μακροχωρίου Ημαθίας.Επιγραφή σε μαρμάρινη πλάκα που στήθηκε ως μνημείο για τα θύματα του τροχαίου
Το δικαστήριο που έγινε τον Οκτώβρη του 2008 καταδίκασε τον οδηγό σε 15 χρόνια κάθειρξη και τους ιδιοκτήτες της σε 14 και 11 χρόνια αντίστοιχα. Ποινές επιβλήθηκαν και στους υπεύθυνους του εργοστασίου στον Έβρο. Η εταιρεία επίσης κατέβαλε το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Μολαταύτα, όπως δήλωσε και ο αντιδήμαρχος Βέροιας το 2012, «παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω». Πριν από λίγα χρόνια μάλιστα εγκαινιάστηκαν τρεις σήραγγες στα Τέμπη και στον Πλαταμώνα, η πρώτη εκ των οποίων πήρε το όνομα «Μαθητών Μακροχωρίου Ημαθίας». Η καταραμένη οδός – καρμανιόλα στα Τέμπη πλέον υπάρχει μόνο ως εναλλακτική διαδρομή.
Advertisement
Καθημερινή γενοκτονία στους δρόμους
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον πρώην οδηγό αγώνων Τάσο Ιαβέρη, ο ίδιος έκανε λόγο για μια «σύγχρονη γενοκτονία στους δρόμους». Όπως υποστηρίζει, η χώρα μας μαστίζεται από τα τροχαία ατυχήματα (έρχεται πρώτη σε ολόκληρη την Ευρώπη στα τροχαία) και το δημογραφικό ζήτημα επηρεάζεται άμεσα. «Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εξοντώσουμε τα παιδιά μας», δήλωσε. Ο ίδιος έχει έντονα στο μυαλό του τις μνήμες από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών και όπως μας αποκάλυψε έχει επισκεφτεί τον τόπο των αδικοχαμένων παιδιών και έχει κάνει ομιλίες. «Την τελευταία φορά που είχα πάει, ήρθε ένας από τους επιζώντες μαθητές στην ομιλία μου. Είχε παντρευτεί και είχε κάνει δύο παιδιά. Εκτός από τα 21 παιδιά που χάσαμε, χάσαμε και τα παιδιά που θα έκαναν εκείνα αν ζούσαν. Είναι μια εγκληματική πράξη».
Είναι θλιβερό το γεγονός πως 16 ολόκληρα χρόνια μετά το δυστύχημα, η κατάσταση στους δρόμους δεν είναι ακόμα αισιόδοξη. «Παρότι οι δρόμοι και τα αυτοκίνητα βελτιώνονται, ο ρυθμός εξέλιξης της οδικής παιδείας στην Ελλάδα είναι σε slow motion». Ο Τάσος Ιαβέρης προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες σε θέματα του ΚΟΚ τονίζει πως ο καθένας μας είναι μοναδικός και ξεχωριστός και πως μπορεί μια μέρα να μην ξαναδεί την οικογένειά του. Είναι τραγικό να νεκροφιλούν οι γονείς τα ίδια τους τα παιδιά και οικογένειες να κλείνουν. Δήλωσε επίσης με στόμφο πως οι οδηγοί έχουν συχνά έπαρση και συμπεριφέρονται ασυνείδητα στους δρόμους. «Από τους αγώνες έχω τον θρύλο του γρήγορου οδηγού, αλλά στον δρόμο φοβάμαι. Οι αλήτες, συμπολίτες τρέχουν λες και είναι σε Grand prix».
Bίντεο: Ο Τάσος Ιαβέρης μιλά για το πολύνεκρο δυστύχημα
Πηγές
Advertisement
Vice.com
The toc.gr
Volvipress.gr