Ο έρως χρόνια δεν κοιτά..

Έτσι είναι ο Έρωτας. Ένας μικρός θεός που κάνει την καρδιά σου να πλημμυρίζει από συναισθήματα αγάπης και πάθους μαζί. Δεν κοιτάει ηλικίες και ζωές. Μονάχα ρίχνει το βέλος του και έτσι απλά σε αιχμαλωτίζει. Έτσι ερωτεύτηκα και εγώ εσάς κύριε καθηγητά. Τόσα χρόνια δεν μπορούσα να το παραδεχτώ ξεκάθαρα ότι σας αγαπούσα. Για αυτό και θεώρησα ότι είναι καλύτερα να το γράψω, έτσι για να φύγει ένα βάρος από πάνω μου.
Αν μπορούσα ίσως να αλλάξω κάτι, θα έβαζα στην θέση του Έρωτα την Αγάπη. Διότι, ξέρω ότι αυτή δεν πληγώνει και είναι παντοτινή. Δεν ελπίζει. Στέκεται διπλά σαν ένας βρόχος ακλόνητος. Μπορείς όμως, να δαμάσεις την καρδιά; Σας ευχαριστώ γιατί μου δώσατε να καταλάβω πολλά πράγματα. Στην ζωή δεν παίρνεις πάντα αυτό που θέλεις, αλλά αυτό που διεκδικείς. Πριν λίγες μέρες πέρασα απ’ έξω από το σχολείο και για αυτό σας θυμήθηκα. Οι αναμνήσεις έγιναν εικόνες μπροστά μου και έβγαλαν στην επιφάνεια τις αλήθειες που έκρυβα μέσα μου. Μονάχα για να πράγμα στεναχωριέμαι…Που δεν μου είπατε ούτε ένα Μπράβο για την επιτυχία μου στις Πανελλήνιες. Μόνο με κοιτάξατε με ένα έντονο βλέμμα και συνεχίσατε την κουβέντα σας με έναν συνάδελφό σας. Εύχομαι να είστε καλά και αν ποτέ με συναντήσετε ελπίζω να με θυμάστε.
- Metaximas.org
