Θαλασσινή Πρωτομαγιά.

Ξέμπλεκα στους ώμους τα μαλλιά.
Γυμνά τα πόδια σε μιά θάλασσα αγκαλιά.
Έχει στις χούφτες της μικρά κοχύλια.
Κόκκινο χρώμα το κραγιόν στα χείλια.
Έχει μαζέψει το μακρύ φουστάνι.
Πάνω απ’ τα γόνατα εκείνο φτάνει.
Σκυμμένη ψάχνει στο βυθό κοράλλια.
Στα χέρια ο ήλιος μιά χρυσή βεντάλια.
Διψούν τα χείλη της για ένα φιλί του.
Να γίνει η ανάσα της μόνο δική του.
Στο πρόσωπό της η αλμύρα γέρνει.
Και τη δροσιά του λίγο λίγο παίρνει.
Μικρό κορίτσι κάποτε κι η ίδια.
Κρατώντας φρέσκα της ζωής στολίδια.
Στόλιζε άνθη τα χρυσά μαλλιά της.
Διάφανο lipstick είχαν τα φιλιά της.
Τώρα στα μάτια της βαθύναν όλα.
Είναι πιο όμορφα, πιο μυροβόλα.
Φοράει στα χείλη της κόκκινο χρώμα.
Σημάδια από έρωτες πληγές στο σώμα.
Χρόνια και όνειρα περάσαν τώρα.
Κι εκείνη ψάχνει σκεφτική από ώρα.
Αυτό το Μάη θάλασσα θα μυρίσει.
Κοράλλια και κοχύλια τα μαλλιά της θα στολίσει.
Θαλασσινή Πρωτομαγιά μ’ αλμύρα.
Στα χέρια της τα δυό η μοίρα.
Στεφάνι από φιλιά στα χείλια.
Μικρά πολύχρωμα κοχύλια.
Γιωτα Κλουτσουνη Παπαδάκη