ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ”χάθηκαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου”

Θα ήθελε οι ιστορίες της να είναι ο συνοδοιπόρος των παιδιών στο ταξίδι τής αυτογνωσίας και της προσωπικής τους ωρίμανσης. Αγαπά τα χρώματα και τη συγγραφή.Στο παραμύθι της οι μεγάλες της αγάπες ενώνονται.
Κυρία Βασιλειάδη καλωσορίσατε στο statusvoice.gr! Αλήθεια, πώς ήρθε η συγγραφή παιδικών βιβλίων στη ζωή σας;

ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Καλημέρα κι ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία. Από πάντα αγαπούσα όλες τις τέχνες, τα χρώματα, τους ήχους, τις λέξεις. Με γοήτευε ο λόγος και η δύναμή του. Κι από πάντα επινοούσα ιστορίες και έγραφα. Κείμενα, μόνες λέξεις, διαλόγους, μικρές ιστορίες, θέατρο, στίχους… Με κάθε λέξη, φράση, κείμενο εκφράζω τον εαυτό μου, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου, τα πιστεύω μου. Παραμύθια για παιδιά δεν είχα γράψει μέχρι που γεννήθηκε η κόρη μου, η Μυρτάλη. Αμέσως, άρχισα να της διηγούμαι συνεχώς ιστορίες. Όχι μόνο προϋπάρχουσες, αλλά, κυρίως, δικές μου. Ξεκίνησα να επινοώ ιστορίες γεμάτες όμορφες εικόνες για να της δείξω πόσο υπέροχη είναι η ζωή, πόσο καταπληκτικός, πόσο μαγικός είναι ο κόσμος μας. Πολλά τα θαύματα. Η φιλία, η καλοσύνη, η αγάπη. Η Φύση που μας τρέφει, μας δίνει ζωή. Ο υπέρλαμπρος πρωινός ήλιος, η βροχή που δροσίζει, η θάλασσα και ο άνεμος, ανθισμένα ευωδιαστά λουλούδια στους κήπους, πολύχρωμα ουράνια τόξα… Όλες αυτές οι ιστορίες κάποια στιγμή βρήκαν το δρόμο τους προς το χαρτί και μετά, προς μεγάλη μου χαρά, προς όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας μέσω δυο εκδοτικών οίκων. Το παραμύθι μου Η νεράιδα της πιπίλας διακρίθηκε σε πανελλήνιο διαγωνισμό που διοργάνωσε ο εκδοτικός οίκος ΑΝΙΜΑ εκδοτική και κυκλοφόρησε από τον συγκεκριμένο οίκο, ενώ ο εκδοτικός οίκος Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη αμέσως αγκάλιασε με μεγάλη αγάπη το σύνολο της δουλειάς μου κι έτσι ξεκίνησε αυτό το μαγικό ταξίδι. Πρώτα κυκλοφόρησε το παραμύθι μου Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου και σε λίγο καιρό, πρώτα ο Θεός, θα κυκλοφορήσει ακόμα ένα με προσωρινό τίτλο Ρόμι και Μιράντα.

Πως προέκυψε το βιβλίο τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου ; Το θέμα του είναι πραγματικά πρωτότυπο!

Δ.Β.: Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Το παραμύθι μου Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου προέκυψε από τη σκέψη και την βαθιά πεποίθησή μου ότι δεν πρέπει να τα παρατάμε στις δυσκολίες, οι οποίες αναπόφευκτα εμφανίζονται διαρκώς στη ζωή μας. Αντίθετα, πρέπει να μην απογοητευόμαστε αλλά να προσπαθούμε πάντα να βρίσκουμε λύσεις και να ζητάμε βοήθεια, αν αυτό χρειάζεται, από ανθρώπους που μας αγαπούν και θέλουν μόνο το καλό μας. Γονείς, παππούδες και γιαγιάδες, φίλους, δασκάλους. Επειδή είμαι και λάτρης της Φύσης αλλά και εικαστικός, και το χρώμα παίζει εξαιρετικά σπουδαίο ρόλο στη δουλειά μου και στη ζωή μου, τόσο η ύπαρξή του όσο και η απουσία του, προσπάθησα με κάποιον τρόπο να συνδυάσω όλα αυτά τα στοιχεία. Επομένως, σκέφτηκα ένα στοιχείο της Φύσης με χρώματα –το Ουράνιο τόξο- και πρόβλημα. Η έλλειψη των χρωμάτων. Και κάπως έτσι προέκυψε αυτή η ιστορία. Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι επιθυμία μου είναι μάθουν τα παιδιά μέσω των παραμυθιών να αγαπούν τη ζωή, τα χρώματα, τα λουλούδια, όλα τα πλάσματα. Να ωριμάσουν, να σκεφτούν, να μαγευτούν, να ταξιδέψουν. Να εκτιμήσουν τη Φύση, που μας τρέφει και μας προσφέρει απλόχερα τα δώρα της. Να μπορέσουν να κατανοήσουν το μέγεθος και τη δύναμη, την τεράστια αξία της αγάπης και της φιλίας, της προσφοράς, της αλληλοβοήθειας. Αυτό είναι άλλωστε το μήνυμα, ή ένα από τα μηνύματα, του παραμυθιού μου Τα χαμένα χρώματα του Ουράνιου τόξου. Ας αγκαλιάσουμε με αγάπη ο ένας τον άλλον και θα ανακαλύψουμε πως ο κόσμος μας είναι γεμάτος θαύματα, λουλούδια και ομορφιά. Άλλωστε, ποια είναι τα πραγματικά σημαντικά; Τα μεγάλα και τα σπουδαία; Η καλοσύνη, η συμπόνια, η φιλία, η αγάπη. Τότε κανένα ουράνιο τόξο δε θα είναι γκρι, κανένα πρόβλημα δε θα μείνει δίχως λύση.

Πόσο εύκολο / δύσκολο είναι να γράψει κάποιος ένα παιδικό βιβλίο;

Δ.Β.: Η συγγραφή παιδικών βιβλίων είναι εξαιρετικά σπουδαία αλλά και δύσκολη. Η ενασχόληση με οποιαδήποτε μορφή τέχνης απαιτεί πλήρη αφοσίωση, πολύ περισσότερο η συγγραφή βιβλίων που απευθύνονται σε παιδιά. Πρέπει η γλώσσα να είναι απλή, αλλά ποτέ απλοϊκή, και κατανοητή, ανάλογα πάντα με την ηλικιακή ομάδα των παιδιών στην οποία απευθύνεται το εκάστοτε βιβλίο. Το μήνυμα του βιβλίου πρέπει να είναι σαφές και ξεκάθαρο. Και πρέπει οπωσδήποτε ο συγγραφέας να είναι ειλικρινής μ’ αυτό που είναι, με ό,τι νιώθει και με ό,τι επιθυμεί να πει. Μέσω του παιδικού παραμυθιού ρίχνουμε το σπόρο του μέλλοντος, της αγάπης, της καλοσύνης, της αλληλοβοήθειας και της προσφοράς, ώστε όταν περάσει ο καιρός και το παιδί μεγαλώσει, αυτός να ανθίσει. Στόχος είναι ο κόσμος μας να γίνει καλύτερος και αυτό θα επιτευχθεί αν από νωρίς εμφυσήσουμε στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και το βιβλίο.

Πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει μια νηπιαγωγός στην τάξη της το βιβλίο σας;

Δ.Β.: Επειδή το βιβλίο μου έχει παρουσιαστεί, από τη στιγμή που κυκλοφόρησε, σε αρκετά σχολεία και πολλοί νηπιαγωγοί επέλεξαν να το διαβάσουν στους μαθητές και τις μαθήτριές τους, θα ανατρέξω στα λόγια και τις εμπειρίες των δασκάλων αυτών για να απαντήσω. Το παραμύθι χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή για να γίνει συζήτηση για το περιβάλλον, για τη Φύση, το ουράνιο τόξο, τα χρώματα, το νερό και τα λουλούδια. Αλλά και για τους αριθμούς. Τα επτά χρώματα του ουράνιου τόξου μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να μάθουν τα νούμερα, τα τακτικά αριθμητικά (πρώτος, δεύτερος κλπ), αφαίρεση, πρόσθεση. Επίσης, τα παιδία εξέφρασαν μετά την ανάγνωση του παραμυθιού τις απόψεις τους σχετικά με την ιστορία, μίλησαν για όλα όσα τους άρεσαν, αλλά και για τα εμπόδια που τα ίδια κατά καιρούς είχαν αντιμετωπίσει σε διάφορα θέματα, όπως, βεβαίως και τους τρόπους με τους οποίους τα ξεπέρασαν. Οι νηπιαγωγοί με αφορμή την ιστορία του ουράνιου τόξου και την παρέμβαση της Σοφής Κουκουβάγιας μίλησαν στα παιδιά τη σημασία του να ζητά κάποιος βοήθεια από γονείς και δασκάλους αν βρίσκεται σε δύσκολη θέση και αντιμετωπίζει κάποιο φαινομενικά άλυτο πρόβλημα. Θα μπορούσα να πω πως η ιστορία της Λίλας και του ουράνιου τόξου, ενώ είναι μια τρυφερή ιστορία για τη φιλία και την καλοσύνη, για τη σχέση ανάμεσα σε δυο πολύ όμορφα ιδιαίτερα ξεχωριστά και διαφορετικά πλάσματα, μπορεί να αξιοποιηθεί από εκπαιδευτικούς του νηπιαγωγείου ποικιλοτρόπως. Κι αυτό αλήθεια είναι πως με χαροποιεί ιδιαίτερα και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω.

Εικονογράφος στο βιβλίο σας είναι η Βικτώρια Καπλάνη. Μου θύμισε ξυλομπογιές και παλιά παιδικά βιβλία.. αθωότητα

Δ.Β.: Ακριβώς. Την υπέροχη εικονογράφηση υπογράφει η ταλαντούχα Βικτώρια Καπλάνη, η οποία δημιούργησε όλες τις εικόνες με το χέρι. Στην περίπτωση του βιβλίου μου πρώτα δημιουργήθηκε το κείμενο -ο εκδότης μου αφού διάβασε την ιστορία της Λίλας και του ουράνιου τόξου επέλεξε να εντάξει το παραμύθι στις εκδόσεις του οίκου του- και κατόπιν δημιουργήθηκαν οι εικόνες της Βικτώριας. Η επιλογή να χρησιμοποιηθούν μόνο ξυλομπογιές και κηρομπογιές ήτανε πρώτιστα της εικονογράφου, αλλά με βρήκε απόλυτα σύμφωνη κι εμένα. Με την Βικτώρια συνεργαστήκαμε εξαιρετικά και πολύ στενά για μεγάλο διάστημα ώσπου να καταλήξουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Συζητήσαμε πολύ για το μήνυμα του παραμυθιού και την ατμόσφαιρα της κάθε εικόνας. Μας απασχόλησαν εξίσου οι χαρακτήρες και το περιβάλλον. Μας ενδιέφεραν πολύ οι εκφράσεις του ουράνιου τόξου, του οποίου η ψυχική κατάσταση μεταβάλλεται διαρκώς. Ενώ το γκρι ουράνιο τόξο αρχικά αισθάνεται απελπισία και βαθιά θλίψη, σταδιακά ανακτά την ελπίδα του για πλήρη ίαση, συγκινείται με τη συμπεριφορά του κοριτσιού και τελικά καταλήγει να νιώθει ευγνωμοσύνη, χαρά κι ευτυχία, όχι μόνο επειδή τα χρώματά του επέστρεψαν, αλλά κυρίως επειδή απόκτησε μια νέα καλή αληθινή φίλη. Θεωρώ πως η επιλογή των εικόνων μας δικαίωσε, καθώς η εικονογράφος κατόρθωσε με τα υπέροχα χρώματα και σχέδιά της να αγκαλιάσει τις λέξεις μου και να εκφράσει το μήνυμά μου.

Έχει αλλάξει η σχέση σας με τα βιβλία αφότου γράψατε τα δικά σας; Και αν ναι με ποιο τρόπο;

Δ.Β.: Το διάβασμα και το γράψιμο από πάντα τα αγαπούσα και ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Η τέχνη είναι για μένα σύντροφος, παρηγοριά, ανάγκη. Χωρίς τέχνη, χωρίς βιβλία, χρώματα, ομορφιά, δε θα μπορούσα να ζήσω. Έτσι ήταν πάντα. Και μάλλον αυτό ποτέ δε θα αλλάξει.

Χάθηκαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου… τι συμβολίζει το βιβλίο σας;

Δ.Β.: Το ουράνιο τόξο είναι πάντα λαμπερό, πολύχρωμο, υπέροχο. Αυτό είναι δεδομένο. Στο παραμύθι μου, λοιπόν, αυτό το δεδομένο παύει να υφίσταται. Πολλές φορές δυστυχώς αυτό συμβαίνει και στη ζωή. Πολλά που θεωρούμε δεδομένα, χάνονται. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι τι μπορούμε να κάνουμε μετά. Η ιστορία της Λίλας και του γκρι ουράνιου τόξου παρουσιάζει ακριβώς αυτή την κατάσταση. Την απώλεια των σταθερών στη ζωή μας αλλά και τη δύναμη που μπορεί να επαναφέρει την αρμονία και την ισορροπία. Τη δύναμη της καλοσύνης, της προσφοράς, της αλληλοβοήθειας, της φιλίας και της αγάπης. Στην πιο μαύρη ή γκρι στιγμή του, το ουράνιο τόξο θα συναντήσει τη Λίλα και θα ξαναβρεί τα χαμένα του χρώματα, τη χαρά, το γέλιο, την ευτυχία.

Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο βιβλίο όταν ήσαστε παιδί;

Δ.Β.: Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας.

Πως πρέπει κατά τη γνώμη σας να επιλέγουν οι ενήλικες βιβλία για παιδιά;

Δ.Β.: Ο ενήλικας που επιθυμεί να προσφέρει ένα παιδικό παραμύθι σε κάποιο παιδί πρέπει να αφιερώσει χρόνο και να ψάξει. Να διαβάσει στο οπισθόφυλλο λίγα λόγια για το κείμενο και την ιστορία, να ξεφυλλίσει το βιβλίο για να πάρει μια ιδέα σχετικά με τις εικόνες… Το πιο ουσιαστικό είναι να βρεθεί το βιβλίο εκείνο που θα βοηθήσει το παιδί να ωριμάσει, να μάθει, να μαγευτεί, να σκεφτεί, να ταξιδέψει. Ο λόγος, οι λέξεις, οι εικόνες, τα χρώματα έχουν ασύλληπτου μεγέθους δύναμη. Και για αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό να επιλέγονται βιβλία για τα παιδιά που τους εμφυσούν την αγάπη για τον άνθρωπο, τον κόσμο, τα ζώα, τα φυτά και τη φύση. Είμαστε πάρα πού τυχεροί σήμερα επειδή υπάρχουν πραγματικά αμέτρητες εξαιρετικές επιλογές σε παιδικά βιβλία.

Τι μπορεί να κάνει ένας γονιός για να βοηθήσει το παιδί του ν’ αγαπήσει το διάβασμα από μικρή ηλικία;

Δ.Β.: Να περνά άφθονο χρόνο με το παιδί και να του διαβάζει ιστορίες και παραμύθια. Από την πρώτη στιγμή. Να του μιλά και να του εξηγεί ακούραστα και αδιάκοπα για όλα τα όμορφα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας, για τον κόσμο, για τη φύση, τους ανθρώπους, τις εφευρέσεις. Ο γονιός με το παράδειγμά του μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Όταν το παιδί βλέπει τους γονείς του να αγαπούν το διάβασμα, θα το αγαπήσει κι αυτό. Το σημαντικό είναι να αντιληφθούν τα παιδιά πως το βιβλίο είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς τους, όπως το παιχνίδι, το φαγητό, ο ύπνος. Όταν το παιδί είναι μικρό, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να ρίξουμε το σπόρο της φιλαναγνωσίας, της αγάπης, της καλοσύνης, ο οποίος μέσα στα επόμενα χρόνια θα ανθίσει.

Υπάρχουν κάποια βιβλία που κατά τη γνώμη σας πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκονται σε μια τάξη νηπιαγωγείου;

Δ.Β.: Το σημαντικό είναι να υπάρχουν βιβλία. Και όχι μόνο στα νηπιαγωγεία, στους παιδικούς σταθμούς και στα σχολεία. Αλλά κυρίως στα σπίτια. Στόχος μας πρέπει να είναι να έχουν όλα τα παιδιά συνεχή και εύκολη πρόσβαση σε βιβλία οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος. Το σπίτι είναι το σημείο απ’ όπου πρέπει να ξεκινήσει η αγάπη για το διάβασμα.

Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ερωτήσεις. Να είστε καλά.
Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου