Τιμής ενεκεν !!!!
Και ψυχή δώσαμε και σώμα δώσαμε και κατάθεση τα πάντα στο τραπέζι κάναμε.
Σαν εκείνο το παιχνίδι που παίζαμε μικρά,το Παρτα ολα!!!!
Και αφιερωθήκαμε σε στόχους και παλέψαμε να τους πετύχουμε.
Και το πείσμα μας χτύπησε κόκκινο, δίνοντας ολο μας το είναι στο «θα πετύχει» γιατί υπάρχει αγάπη και θέληση!!!
Και τα πάντα ολα κάναμε και τελικά
Μας έμεινε το τίποτα!!!
Τιμής ενεκεν λοιπόν δε μιλαμε,σιωπούμε τιμής ενεκεν στις ωραίες στιγμές.
Στην τόση αγάπη που νιώσαμε.
Στις αγκαλιές που μας γέμισαν.
Τιμής ενεκεν δε ζητήσαμε και τίποτα πίσω.
Και πως θα μπορούσαμε άλλωστε
Τι να ζητήσεις πίσω δλδ,την ψυχή που έδωσες
Τα συναισθήματα που ένιωσες
Τη φαιά ουσία που σπατάλησες για να πετύχει το σχεδιάκι;
Οχι, όταν πια όλα μοιάζουν με κρανίου τόπου το τελευταίο που θες είναι να ζητήσεις τα ρέστα σου!!!!
Κι άντε τα ζητάς.
-Τα ρέστα μου, λες.
-Ποια ρέστα σου Σου λεει.
-Μου χρωστάς κιολας !!!!
Παγωνεις μπροστά στην ιδέα οτι χρωστάς και γυρνοντας την πλατη με ψιλά το κεφαλι φεύγεις πνίγοντας την πίκρα σου!!!
Τιμής ενεκεν των όσων ζήσαμε και νιώσαμε λες, εγω δε ζητάω ρέστα και θα δεχθώ πως σου χρωστάω.
Σου χρωστάω ενα τραγούδι ακόμη.
Ενα βλέμμα γεμάτο αγάπη και στοργή.
Ενα χάδι τρυφερο με ολη μου την αγάπη,κι ας μοιαζει με χτύπημα παρηγοριάς στην πλάτη.
Σου χρωστάω να γινω ασπίδα και για τους δυο μας,και να μην αφησω κανέναν να πειράξει τιποτα απο σενα.Τιποτα απο το «εμεις»
Σου χρωστάω επισης να σου μάθω πως αγαπω κι αδιαφορώ,συγχωρώ κι επιμένω σε αυτο!!!
Γι’αυτο τιμής ένεκεν,μην ζητάτε τιποτα πισω.
Οτι δώσατε δώσατε,οτι πήρατε πήρατε.
JIakovidou