Ο σωστός εργένης (Refurbished)
(του Λ. Πανούση «ο επτάλογος του καλού εργένη» )
Κύριοι, πρέπει κάποτε να το πάρετε απόφαση: δεν εiστε οι πρίγκιπες που σας έκανε να πιστεύετε ότι είσαστε, η μαμά σας.
Ακόμα και αν (ω!!! μη γένοιτο) παντρευτείτε, θα κάνετε μεγάλο λάθος να αναζητήσετε στη γυναίκα σας ένα υποκατάστατο της μαμάς σας.
Με μια γυναίκα μοιραζόμαστε τη ζωή μας, όχι τα άπλυτα μας.
Συνεπώς, αν επιμένετε να πηγαινοέρχεστε στο πατρικό σας σπίτι, με το καλαθάκι για τη μπουγάδα και το τάπερ για τον μουσακά, η εργένικη ζωή δεν σας ταιριάζει.
Ατυχώς, είσαστε πλασμένοι για σύζυγοι…
Ο σωστός εργένης είναι ο άνθρωπος που έχει επιλέξει να ζει ελεύθερος.
Αντιθέτως, αυτός που ζει μοναχός του εξ ανάγκης, επειδή δεν του «έκατσε» η παντρειά, δεν λέγεται εργένης , λέγεται μαγκούφης!
Ο σωστός εργένης λοιπόν, είναι ένας ευπατρίδης της μοναξιάς, του οποίου ο προσωπικός κώδικας αξιών, είναι εξίσου αυστηρός όπως και ο κώδικας τιμής ενός σαμουράι.
Η καταστρατήγηση ορισμένων βασικών κανόνων της εργένικης ζωής, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον γάμο (στα γιαπωνέζικα: χαρακίρι).
Και πρώτ’ απ’ όλα, το ζήτημα του φρεσκοσιδερωμένου πουκάμισου.
Το φρεσκοσιδερωμένο πουκάμισο είναι το έμβλημα του σωστού εργένη, όπως η γόβα στιλέτο είναι το σημείο αναφοράς της σέξι γυναίκας.
Εφόσον δεν συντρέχουν ειδικές ανάγκες, τα πουκάμισα μας πρέπει να τα σιδερώνουμε με τα χεράκια μας και μάλιστα με χειροκίνητο ατμοσίδερο, οι πρέσες είναι καλές μόνο για τα σεντόνια και τις πετσέτες, κατά τη γνώμη μου.
Δυστυχώς, οι 7 στους 10 άντρες καταλήγουν στο γάμο, επειδή φοβούνται να σιδερώσουν μόνοι τους τα πουκάμισα τους.
Ουσιαστικά θα πρέπει να μιλάμε για το «σύνδρομο της σιδερώστρας» που χτυπάει σε μεγαλύτερο ποσοστό τις νεότερες ηλικίες αλλά συχνά παρουσιάζεται και σε ώριμους ανθρώπους, οι οποίοι κανονικά θα έπρεπε να έχουν ξεπεράσει τέτοιου είδους φοβίες.
Κύριοι, σας διαβεβαιώνω ότι το σύνδρομο της σιδερώστρας αποτελεί την πλέον επιτυχημένη μορφή της προπαγάνδας των γυναικών, από τον καιρό του Νώε και δεν αλλάζει το πράγμα αν, αντί πουκαμίσου, έχουμε χλαμύδα ή μανδύα .
Στην πραγματικότητα, ο τρόμος της σιδερώστρας υπάρχει μόνον στο μυαλό σας και, αν δεν θέλετε να σας συμβεί κανένας γάμος, πρέπει να τον ξεπεράσετε, οριστικά.
Ξεκινήστε με υπομονή, χωρίς να σας πιάνει απογοήτευση. Μετά τα πρώτα δέκα πουκάμισα, θα δείτε ότι το πράγμα είναι πολύ απλό.
Μετά τα εκατό πρώτα πουκάμισα ούτε που θα το σκέπτεστε…
Ο σωστός εργένης κοιμάται πάντα σε διπλό κρεβάτι, το οποίο φροντίζει να είναι άψογα στρωμένο (αεροδρόμιο) με καθαρά, σιδερωμένα και τακτικώς αεριζόμενα, σεντόνια που πρέπει να αλλάζονται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα .
Η σημειολογία του διπλού κρεβατιού μας παραπέμπει αμέσως – αμέσως στο γεγονός ότι, ο σωστός εργένης θεωρεί τη συμβίωση με τον εαυτό του, ως ολοκληρωμένη και αδιαπραγμάτευτη σχέση.
Επίσης η άριστα οργανωμένη και αισθητικά προσεγμένη κρεβατοκάμαρα, πληροφορεί όλες τις ενδιαφερόμενες, πως δεν περιμένετε να έρθει μία γυναίκα στη ζωή σας, για να σας κάνει ανθρώπους. Τα καταφέρνετε μια χαρά και μόνοι σας.
Αντιθέτως, αν δείτε άνδρα, να κοιμάται σε μονό κρεβάτι, με τα σεντόνια να ζέχνουν από την ποδαρίλα και τις μαξιλαροθήκες μισές μέσα, μισές απέξω από τα μαξιλάρια, τότε να τον μελετάτε για γάμο.
Ο άνθρωπος είναι σαν να το φωνάζει, ότι δεν τα πάει καλά με τον εαυτό του και ότι περιμένει να βρει μια γυναίκα, για να τακτοποιηθούν οι δυο τους στη συζυγική κρεβατοκάμαρα. Για να μην αναφερθώ στα χάλια ορισμένων μαγκούφηδων, που μπαίνεις στην κρεβατοκάμαρα τους και νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ξενοδοχείο για παραπληγικούς, με το κρεβάτι ξέστρωτο κι απ τα συρτάρια τους να χάσκουν άπλυτες κάλτσες και λερά σώβρακα – άσε δε που έτσι και κάμεις να σύρεις το δάχτυλο σου στα κομοδίνα, μαζεύεις τρεις πόντους σκόνη.
Απαράδεκτες καταστάσεις.
Ο σωστός εργένης κύριοι, στο σπίτι του είναι δούλα μαζί και κυρά.
Δεν περιμένει πότε θα έρθει η Βουλγάρα να του συμμαζέψει τα παντελόνια και να του τακτοποιήσει τα εσώρουχα. Και πολύ περισσότερο, δεν παίρνει τηλέφωνο τη μαμά του ή την παραδουλεύτρα του, για να τη ρωτήσει που βρίσκονται οι κάλτσες του.
Διότι έτσι αρχίζει ο μεγάλος κατήφορος και φτάνετε μετά στο σημείο να παντρεύεστε τις Μολδαβές που σας στέλνουνε τα γραφεία ενοικιάσεως οικιακών βοηθών!
Κοροϊδάρες…
Η κουζίνα του σωστού εργένη πρέπει να είναι σβέλτη, πικάντικη, ελαφριά, εύγευστη και σέξι.
Η ταχύτητα παρασκευής του δείπνου διαδραματίζει καίριο ρόλο στην εργένικη κουζίνα, διότι ποτέ δεν ξέρεις αν η καλεσμένη σου θα έχει την υπομονή [ή τον χρόνο] να σε περιμένει, μέχρι να ανοίξεις φύλο για τα τυροπιτάκια.
Ιδιαιτέρως αν πρόκειται για κάποιο έκτακτο περιστατικό και όχι για την επίσημη ερωμένη.
ο σωστός εργένης δεν υπερβαίνει συνήθως τη μία ώρα για το μαγείρεμα του φαγητού και γνωρίζει πως να εκμεταλλευτεί τα ήδη υπάρχοντα τρόφιμα του ψυγείου του, νωπά ή κατεψυγμένα, ώστε να δημιουργήσει στα σβέλτα, νόστιμα, αισθησιακά και λαχταριστά πιάτα.
Γι αυτό ακριβώς και η κουζίνα μας πρέπει να είναι πάντα ετοιμοπόλεμη και να περιέχει μια σεβαστή ποικιλία γεύσεων, που μπορούν να συνδυαστούν με διάφορους τρόπους.
Επί παραδείγματι ρύζι, μπαχαρικά, ζυμαρικά, αυγά, αλλαντικά, γιαούρτι, μαγιονέζα, τουρσιά, φρέσκα λαχανικά, τυριά και οπωσδήποτε κρασι, μπύρες, αναψυκτικά και κατεψυγμένα τρόφιμα που αποψύχονται αμέσως, όπως ψάρια γλώσσες, μύδια, γαρίδες, μανιτάρια κ.λπ.
Σε περίπτωση βεβαίως που η καλεσμένη σας ανήκει στις παλιές γνωριμίες και δεν πρόκειται να σας παρεξηγήσει, δικαιούστε να προετοιμάσετε ένα κάπως πιο χρονοβόρο δείπνο αλλά και εκεί να μην το παρακάνετε, διότι τις παλιές αγάπες, οφείλουμε να τις προσέχουμε όσο και τις καινούριες, για να μην πω και περισσότερο.
Ουσιαστικό ρόλο στη εργένικη κουζίνα παίζουν οι αφροδισιακές τροφές. Ουσιαστικά, η επιτυχία του δείπνου που προσφέρουμε σε μια γυναίκα, εξαρτάται κυρίως από τη συνέχεια και τη δικαίωση του, στο κρεβάτι.
Θα σας πω μόνον ότι οι αρχαίοι μας πρόγονοι, που συνδυάζανε τον δείπνο με τις ερωτοτροπίες, ήσαν σπεσιαλίστες στις τροφές που ανεβάζουν τη λίμπιντο.
Υπάρχουν ολόκληρα συγγράμματα σχετικά με τις αφροδισιακές ιδιότητες των τροφών, εδώ όμως θα αναφέρω εν τάχει ορισμένες βασικές συμβουλές.
Γνωστότατες κατηγορίες αφροδισιακών είναι τα οστρακοειδή [μύδια, κυδώνια, στρείδια] το ελαιόλαδο, τα παχιά ψάρια, ιδίως η ρέγγα και ο σολομός, οι ξηροί καρποί, το κόκκινο κρασί, το μέλι, η μαγιονέζα, ορισμένα λικέρ και το κόκκινο κρέας.
Τα πράσινα λαχανικά, εξόν από τη ρόκα και το σπανάκι, δεν ενδείκνυνται για ένα σέξυ δείπνο και κυρίως τα μαρουλοειδή, τα οποία οι έλληνες τα θεωρούσαν άκρως ντεκαυλέ και τα απέφευγαν σχολαστικά στα ερωτικά συμπόσια.
Επίσης αποφεύγουμε όλες τις τροφές που προκαλούν φουσκώματα, βαρυστομαχιά, κενώσεις αερίων!!! κλπ.
Δεν είναι δυνατόν να πάτε στο κρεβάτι με την καλεσμένη σας και να “αερίζεστε” σαν να είσαστε σύζυγος.
Ως εκ τούτου, όσπρια, πολύσπορο ψωμί, κρομμύδια, σκόρδα και τα τέτοια, απαγορεύονται ρητώς και δια ροπάλου.
Ιδιαίτερη προσοχή επίσης πρέπει να δίνουμε στους συνδυασμούς των πιάτων και των γεύσεων.
Ο συνδυασμός ορισμένων τροφών, όπως για παράδειγμα τα ψάρια με τα γαλακτοκομικά, προκαλούν δυσπεψία και βαραίνουν το σώμα.
Η κουζίνα του καλού εργένη διακρίνεται από την ελαφράδα της και το ευκολοχώνευτο της τροφής. Άμα είναι να πέσετε στο κρεβάτι και να βογκάτε, δεν κάνουμε δουλειά.
Οι εραστές πρέπει να σηκώνονται από το τραπέζι με μιαν αίσθηση ακμάζουσας ζωτικότητας και σφοδρής επιθυμίας, ο ένας για την άλλη όχι να μεταφέρονται από το τραπέζι στο κρεβάτι, με τη χρήση φορείου και απινιδωτή .
Γι αυτό θα προσέχετε πάντοτε να έχετε μέτρο σε όλα. Δεν θα μπλαστρώνετε το φαγητό σας στα μπαχαρικά, δεν θα πλακώνεστε στις ψωμούμπες και στις σάλτσες, δεν θα πίνετε υπερβολικά, το οινόπνευμα σε μικρές ποσότητες είναι το καλύτερο αφροδισιακό αλλά σε μεγάλες μπορεί να σας καταστήσει ουσιαστικά ανίκανο.
Τέλος θα προσέχετε τους συνδυασμούς των γεύσεων.
Οι τέσσερεις γεύσεις που πρέπει να εξισορροπούνται στον όλο συνδυασμό των πιάτων του καλού δείπνου, είναι το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό και το καυτερό.
Αν λοιπόν έχουμε ένα σχετικά ξινό πιάτο, μπορούμε να το συνδυάσουμε με ένα καυτερό κ.ο.κ.
Απαγορεύονται οι βαρβαρότητες τύπου: κοκκινιστό με λεμονάτο ή καυτερό με ακόμα πιο καυτερό κ.λπ.
Και πάνω απ όλα να θυμάστε ότι: «Ο καλός μάγειρας, είναι ο καθαρός μάγειρας!»
Δεν λέει να φτιάξετε ένα σαγανάκι και να αφήσετε μια κουζίνα ανάστα ο Κύριος. Ο σωστός μάγειρας, πλένει επί τόπου κάθε σκεύος που χρησιμοποιεί και καθαρίζει σχολαστικά τον πάγκο του, μετά από κάθε ενέργεια.
Το πιο δύσκολο πράγμα για να διαχειριστεί ο άνθρωπος, είναι η ελευθερία του.
Η εργένικη ζωή είναι ζωή εν ελευθερία, πράγμα που σημαίνει ότι ο ελεύθερος άνθρωπος αναλαμβάνει το βαρύ χρέος να ισορροπήσει τον ίδιο του τον εαυτό.
Απ τη στιγμή που λείπουν οι καταναγκασμοί και οι υποχρεώσεις του γάμου, είναι πολύ επικίνδυνο ο εργένης να καταντήσει στην κατάσταση του κτήνους.
Ο Μέγας δάσκαλος των ηδονών, ο Επίκουρος ήταν ο πρώτος που δίδαξε την απόλυτη αξία του Μέτρου, σε ότι και αν πράττουμε.
Ασφαλώς και οι απολαύσεις της ζωής, που ο εργένης είναι ελεύθερος να δοκιμάσει, δεν αποτελούν κάτι το κακό, ωστόσο για να μπορούμε να απολαύσουμε πρέπει απαραιτήτως να έχουμε αυστηρό μέτρο.
Αν, για παράδειγμα, κατεβάζουμε το αλκοόλ με τον ντενεκέ του πετρελαίου, όχι μόνον δεν θα απολαμβάνουμε τα δώρα του Διονύσου αλλά πολύ σύντομα θα καταντήσουμε σωματικά κουρέλια.
Άλλο τόσο και στον έρωτα.
Δεν πρέπει να μπερδεύουμε την κτηνώδη ικανοποίηση της διαδοχικής ξεπέτας, με τις λεπτές αισθησιακές απολαύσεις του αδέσμευτου έρωτα.
Η κρεβατοκάμαρα μας οφείλει να διαθέτει προσωπικότητα, ερωτισμό, αρμονία και χάρη όχι να θυμίζει μπουρδέλο.
Ο σωστός εργένης είναι άνθρωπος που δεν λέει όχι σε καμία ηδονή, ωστόσο ξέρει πως να εξισορροπεί τα πάθη του, ώστε να απολαμβάνει την κάθε ηδονή στο έπακρο της, αντί να την αφήσει να τον καταπιεί.
Αν λοιπόν θέλετε να προστατεύσετε την ίδια σας την ελευθερία, φροντίστε πρώτα να προστατευθείτε εσείς από αυτήν.
Η οργάνωσης, η τάξη και η καθαριότητα είναι οι τρεις κύριοι άξονες γύρω από τους οποίους πρέπει να περιστρέφεται η οικιακή ζωή του καλού εργένη.
Προσωπικώς, απεχθάνομαι τους τύπους που περιμένουν τα πάντα απο τη βουλγάρα, η οποία έρχεται μια φορά την εβδομάδα, για να τους συμμαζέψει.
Μου φαίνεται αδιανόητο ένας άντρας ο οποίος σέβεται τον εαυτό του, να κυκλοφορεί ανάμεσα σε μισάνοιχτα συρτάρια, απ όπου ξεπροβάλουν φύρδην-μίγδην: άπλυτες κάλτσες, ασιδέρωτα πουκάμισα, λιωμένα σώβρακα και ξεχασμένα σουτιέν γι αυτό σας το δηλώνω μια κι έξω: άμα είναι να σας φάνε τα ποντίκια, προτιμήστε τον γάμο. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι άξιοι της ελευθερίας τους…
Ο σωστός εργένης δεν φοβάται τη ζωή. Και ο τρόπος της ζωής να κερδίζει τον θάνατο, είναι ο γόνιμος έρωτας. Δηλαδή παιδιά.
Μην φοβόσαστε να είστε μπαμπάδες. Ακόμα κι αν πρέπει να τα κάνετε όλα χωρίς καμιά βοήθεια.
Ιδού, εγώ τα μεγαλώνω (τα μεγάλωσα) μοναχός μου
Και είμαι μπαμπάς, μαμά, αδελφός, αντίπαλος και δάσκαλος.
Ε, και;
Λίγο είναι να βλέπεις να ανθίζουν τα πριγκιπόπουλα της καρδιάς σου…;