Η αλήθεια της Περσεφόνης

Όχι δεν έχει λύπη η Περσεφόνη.
Ντύθηκε τις ριπές των προσμονών της,
κάρφωσε κι ένα νοτιά αγύρτη στα μαλλιά,
ποδέθηκε μια πλάνη αρχέγονη
και κατηφόρισε στα ανήλια βάθη,
εκεί όπου σπαράζει η μεγάλη περιπέτεια της βουής.
.
Όμως δεν έχει λύπη.
Ξοδεύτηκε η ζήση της στη γλώσσα της σιωπής.
Τώρα θέλει να κουράσει με ήχους πέτρινους τη σάρκα της.
Τα χείλη της να περπατήσει θέλει,
πάνω σε μιαν ασάλευτη λήθη.
Να κοιμίσει τις ουτοπίες της στην αχλύ των σκοταδιών.
.
Αφήστε την!
Οικειοθελώς συντηρεί τον μύθο του γυρισμού.
Μα δεν θα επιστρέψει στη συνήθεια του φωτός,
όπου οι νεκροί λησμονιούνται.
Θέλει να υπάρχει για πάντα σαν ευεργετημένη ταφή
στα γόνιμα εντός της.
.
Όχι, δεν έχει λύπη η Περσεφόνη!
Λύτρωση έχει πάνω στο χάσμα της πληγής.

Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου