Ο Έκτορας Απέργης στο statusvoice.gr
Μέσα σε μια εποχή που η μια αξία γκρεμίζεται μετά την άλλη, με τόλμη, ήθος και λογοτεχνικό ταλέντο ο Έκτορας Απέργης γράφει μυθιστορήματα αλλά αφουγκράζεται και τα μηνύματα που εκπέμπει το σήμερα.
Κύριε Απέργη πρόσφατα μας χαρίσατε ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, με τίτλο «Λερναία Ύδρα» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή. Πιστεύετε ότι η αστυνομική λογοτεχνία έχει μέλλον στην Ελλάδα;
Θεωρώ, πως ναι. Η αστυνομική λογοτεχνία στη χώρα μας υπερασπίζεται επάξια το κύρος και τη θέση της σε σχέση με τα υπόλοιπα είδη λογοτεχνίας. Τα βιβλία που περήφανα φορούν την ταμπέλα της αποδεικνύουν την αξία τους καθημερινά με τον λογοτεχνικό θησαυρό που προσφέρουν σε κάθε τους σελίδα, την εξαιρετική τους πλοκή, αλλά και τους συναρπαστικούς χαρακτήρες που συστήνουν στο κοινό. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο οι υποστηρικτές γνωστών ξένων, αλλά και Ελλήνων, μυθιστοριογράφων της αστυνομικής λογοτεχνίας.
Από πού αντλήσατε την έμπνευση σας για το μυθιστόρημα σας «Λερναία Ύδρα» αλλά και για τους χαρακτήρες της ιστορίας σας;
Η οικονομική και κοινωνική κρίση που όλοι μας βιώνουμε, η πολιτική αστάθεια των τελευταίων ετών, η έλλειψη οράματος από τους νέους αλλά και ο φόβος του τι μας επιφυλάσσει το μέλλον ήταν κάποιοι από τους λόγους που με ώθησαν να γράψω αυτό το βιβλίο. Όσον αφορά τους χαρακτήρες της «Λερναίας Ύδρας» είναι εμπνευσμένοι από έναν κόσμο κανονικών ανθρώπων, με τις ελπίδες και τις απογοητεύσεις τους αλλά και τις καθημερινές τους δοκιμασίες. Έναν κόσμο όπου κυριαρχεί το διεφθαρμένο αστικό τοπίο, οι εγκληματίες και οι περιθωριακοί τύποι που ζουν στα όρια αυτής. Κάπως έτσι, άλλωστε, δεν είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε;
Πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε να συνδυάσετε τα γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στην ιστορία σας;
Κοιτάξτε, είναι αρκετά δύσκολο να αρχειοθετήσεις και έπειτα να επιλέξεις πληροφορίες, σκέψεις και εικόνες. Και όλα αυτά, εν συνεχεία, να τα μεταφέρεις με το κατάλληλο ύφος στο χαρτί. Ένα καλό αρχικό πλάνο και μπόλικη υπομονή και επιμονή είναι πιστεύω τα κύρια χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει κάποιος προκειμένου να τα καταφέρει. Όσο για μένα, θεωρώ ότι τα παραπάνω στοιχεία τα διαθέτω σε αρκετά μεγάλο βαθμό, καθώς το βιβλίο μου απαρτίζεται από 580 σελίδες και συμπεριλαμβάνει περισσότερους από σαράντα χαρακτήρες!
Οι περισσότεροι συγγραφείς σπουδάζουν κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν κάποιο επάγγελμα εντελώς διαφορετικό από τη συγγραφική τους ιδιότητα. Θέλετε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;
Ομολογώ ότι δεν αποτελώ εξαίρεση. Είμαι στρατιωτικός. Επάγγελμα εντελώς διαφορετικό από τη συγγραφική μου ιδιότητα. Ευτυχώς ο συνδυασμός και των δύο είναι αρκετά αρμονικός, και δεν ενοχλεί η μία την άλλη.
Οι χαρακτήρες που αναπτύσσει ένας συγγραφέας έχουν προσωπικά στοιχεία;
Αναντίρρητα, έχουν. Δε είναι δυνατόν να είναι διαφορετικά. Αυτά ενδέχεται να είναι προσωπικά βιώματα, χαρακτηριστικές φράσεις ή ακόμα αληθινά ονόματα και καταστάσεις.
Η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για ένα συγγραφέα ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η φυγή αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα;
Κάποιοι αναγνώστες, συμπεριλαμβανομένου κι εμού, επιζητούν να διαβάσουν ιστορίες τις σύγχρονης πραγματικότητας, ενώ ένα άλλο μέρος τους προτιμούν τη μυθοπλασία. Όσο αφορά τη «Λερναία Ύδρα» ανήκει στην πρώτη κατηγορία και είναι ένα αστυνομικό θρίλερ με πολιτικές και κοινωνικές διαστάσειςπου εξελίσσεται στην Αθήνα του 4ου Μνημονίου και θεωρώ ότι είναι επίκαιρο όσο ποτέ.
Ποιος είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια και τι να περιμένουμε από σας στο μέλλον;
Υπάρχει ένα τρίτο μυθιστόρημα που κοντεύει να τελειώσει. Και αυτό, φυσικά, αστυνομικής φύσης. Θα είναι μεγάλη μου χαρά να αντικρίσω και το τρίτο κατά σειρά βιβλίο μου στα ράφια των βιβλιοπωλείων.
Με πέντε μόνο επίθετα περιέγραψε μου τον Έκτορα Απέργη.
Δραστήριος, αισιόδοξος, αυθόρμητος, έμπιστος, εξωστρεφής
Και για το τέλος η ερώτηση που έχω στο μυαλό μου από τότε που σας γνώρισα. Γιατί «Έκτορας Απέργης» σε μια εποχή που όλοι επιζητούν την προβολή του ονόματός τους, ο Δημήτρης γιατί γράφει ως Έκτορας;
Γιατί πολύ απλά όταν ο Δημήτρης καμπουριάζει τα βράδια στο τραπέζι της κουζίνας πάνω από το μουτζουρωμένο του τετράδιο, τη θέση του παίρνει ο Έκτορας Απέργης. Ο Δημήτρης δεν έχει την ανάγκη να αναδειχθεί, αλλά επιζητά να ακουστεί η φωνή του alter ego του. Όταν γράφω μια ιστορία, παύω να είμαι ο Δημήτρης.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Βασιλική Παπαθανασίου, και στο statusvoice.gr, που με στήριξαν έμπρακτα από την αρχή και μου έδωσαν την ευκαιρία να μιλήσω στους αναγνώστες του για το δεύτερο έργο μου.
Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου