Το γέλιο σου να βλέπω και να μαι εγώ η αιτία..
Γράφει η Cookie Dough
Με αποκαλείς “τρελοκομείο”. Και μου αρέσει τόσο. Και με περιγράφει απόλυτα. Και σε συμπληρώνει με ακρίβεια. Και το ξέρεις.
Κάθε φορά που τα βλέμματα ή οι φωνές μας συναντιούνται, θέλω να σε κάνω να γελάς.
Όχι, δεν γίνομαι τσίρκο για το σκοπό αυτό. Και, όχι, δεν είναι η μοναδική μου φροντίδα για σένα, αγάπη μου.
Όταν, όμως, βλέπω το σοβαρό και ενίοτε αυστηρό σου πρόσωπο να συσπάται από ασυγκράτητα γέλια.. τότε νιώθω πως πραγματικά καταφέρνω να σου επικοινωνήσω την αγάπη μου.
Τότε πραγματικά αισθάνομαι ότι όλα όσα έχω να σου δώσω, φτάνουν σε σένα.
Όλο το νοιάξιμο, όλα τα τηλεφωνήματα, όλα τα κρασιά που πίνουμε αντικριστά, όλη η ξεκούραση και τα όνειρά μας, πραγματώνονται μέσα στα γέλια μας.
Με προκαλείς και ανταποκρίνομαι, σε κεντρίζω και μου βάζεις φωτιά.
Κι ας με λες “τρελή” ή “ό,τι να ‘ναι”. Σ’ αρέσει. Και μου το λες.
Κι εμένα μ’ αρέσει πιο πολύ, που μπροστά σου μπορώ να είμαι ο εαυτός μου, που απογυμνώνομαι από κάθε είδους καθωσπρεπισμούς, που δεν είμαι στημένη..
Γιατί πλάι σου, γίνομαι ένα απλό κορίτσι, γεμάτο γέλιο, πλάκες-λάιτ ή πιο περίτεχνες, οκ-με την ψυχή μου άνετη, αμακιγιάριστη κι ανέμελη.
Το γέλιο σου να βλέπω, όταν σε παίρνει ο ύπνος το βράδυ και όταν ξυπνάς τα πρωινά..
Το γέλιο σου.
Και να ‘μαι εγώ η αιτία.
LoveLetters.gr