Share:
Μες στης ζωής τη συννεφιά.
Μ’ ένα χαμόγελό του.
Όλα τα σύννεφα μεμιάς.
Διαλύονται εμπρός του.
Η μέρα έχει χρώματα.
Κάθε που την κοιτάζει.
Κι όλα τα γκρίζα και μουντά.
Αμέσως τα αλλάζει.
Μιά ηλιαχτίδα ζηλευτή.
Είναι τα δυό του μάτια.
Ο κόσμος όλος είναι εκεί.
Τα μάτια του, παλάτια.
31/1/18
Γιώτα Κλουτσούνη
administrator
administrator