Μ’άλλα λόγια, πρώτοι μάγκες, άλλη μια φορά.

Μπορεί να ακούσεις σήμερα στις ειδήσεις στα γρήγορα για τα “χρυσά μωρά” που τίμησαν την Ελλάδα και είναι πρώτοι μάγκες στον κόσμο, σε ένα άθλημα που λέγεται πόλο.
Ίσως κι όλας χθες, σε κάνα τυχαίο zapping, να έπεσες πάνω στον τελικό που με πολλές πιέσεις λίγων, τρελών και ρομαντικών, τελικά τον έδειξε ζωντανά η ΕΡΤ και να σου τράβηξαν την προσοχή κάτι πιτσιρικάδες με την γαλανόλευκη στην πλάτη και την τρέλα στην ψυχή.
Αυτό που δεν είδες σίγουρα, είναι τους κόπους των γονιών τους φίλε μου για να φτάσουν εκεί αυτά τα παιδιά.
Το πείσμα που χρειάστηκαν αυτά τα παιδιά σε έναν κόσμο που κατακτιέται από το ποδόσφαιρο και το basket, εκείνα να μένουν σταθερά ερωτευμένα με ένα άθλημα τόσο αντιεμπορικό όσο και υπέροχο!
Αυτό που δεν είδες σίγουρα, είναι μια χούφτα γονείς να τρέχουν από πισίνα σε πισίνα με μια σημαία της Ελλάδας στα χέρια, να γίνονται έφηβοι ξανά και να “στήνουνε” κερκίδα για να εμψυχώσουν τα παιδιά τους.
Τα παιδιά τους που κάνουν προπονήσεις σε όποιο κολυμβητήριο βρουν ανοιχτό, που παίζουν τα παιχνίδια του πρωταθλήματος σε κερκίδες μεταξύ συγγενών και φίλων.
Τα παιδιά που δεν θα γίνουν ποτέ “πρώτη μούρη”, αλλά θα γίνουν πρώτοι μάγκες.
Χθες λοιπόν, σε μια ακόμα μαγική στιγμή αυτού του αθλήματος, μια χούφτα πιτσιρίκια, με μια χούφτα γονείς και κάτι τρελούς στις τηλεοράσεις να φωνάζουν και να χοροπηδάνε σαν τρελοί, ανέβηκαν στην κορυφή του κόσμου, νικώντας μεγαθήρια του χώρου.
Και ξέρεις, γι’αυτά τα παιδιά, αυτή η κατάκτηση θα είναι το “καύσιμό” τους στις μνήμες και τις αντοχες τους για να αντέξουν όταν σε λίγες μέρες θα έχουν ξεχαστεί από τους περισσότερους, μέχρι την επόμενη φορά.. γιατί αυτό το άθλημα, περνά από γενιά σε γενιά μέσα στα χρόνια, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς πολλά πολλά.
Γίνεται αγάπη κι έρωτας και για κάποιους λίγους καψούρα μιας ζωής.
Και είναι βαθιά ανθρώπινο άθλημα.
Γι’αυτό στηρίζεται στην αγάπη των ανθρώπων του. Μόνο.

ΥΓ. Βαθιά υπόκλιση στους γονείς που αντέχουν, που πεισμώνουν, που μπορούν, που δεν εγκαταλείπουν..

Loveletters.gr