Δεχόμουν την αλήθεια σου.

Δεχόμουν την αλήθεια σου.
Δεν το αρνιέμαι, τρόμαζα με αυτήν.
Πάντα μ΄ εξέπληξες ευχάριστα.
Ήθελα να τις μαζεύω όλες,
όταν κάποια στιγμή κουραστείς
από της αλήθειες.
Αρχίζοντας να καταφρονείς
την μορφή του πόνου σου.
Τότε θα στις δείξω για να σταματήσεις
να δακρύζεις για αυτές.
Κάποτε θα σε κυνηγάνε,
αποδέξου τες και όταν θα θέλεις
να κλάψεις δεν θα σου έχει μείνει ούτε ένα δάκρυ
για τον εαυτό σου.
Να σ αγαπάς όσο ακόμη μπορείς…

Kostantinos Milios